Helaas is deze droom overleden door de COVID. De kledingverhuur is gestaakt.
Dromen… over een wereld met prinsen en prinsessen, paarden en kastelen. Hele schooldagen was ik ermee zoet. Met resultaat: De paarden kwamen in mijn leven, ik woonde op een prachtige oude boerderij en de prinsessenjurken flanste ik zelf in elkaar voor Barbie. Ondanks al het gedroom, haalde ik toch nog de HAVO en daarna belandde ik niet tussen de sprookjes, maar als verpleegkundige in een psychiatrisch ziekenhuis. Met een beetje fantasie leken de oude gebouwen van Duin en Bosch ook wel wat op kastelen. Grote hoge ruimtes met enorme slaapzalen. Met torentjes, uitbouwen en geheime kamers . Na de verpleging ging ik de arbeidstherapie in. Als therapeut werkte ik bij een sociale werkplaats en wij maakten kleding. Wegwerpoveralls. 200 per dag, 1000 per week. Dat was iets minder romantisch.
Daarom begon ik voor me zelf. Met leren motor jacks maken en later kleding voor toneelstukken en films. Veel stukken die speelden in de 16e en 17e eeuw. Voor de pasvorm heb ik de modeacademie gedaan en daar heb ik nog steeds plezier van. Want het maakt niet uit of je een motorjack maakt of een elfen jurk. Er moet een model in. Die afwisseling tussen kleding maken en de zorg is gebleven. Afwisselend in de zorg en bezig met kleding. De kunsten beoefenen is één ding, ervan kunnen leven is een ander ding. En met ons moeten alle dieren die hun thuis hebben bij ons, ook nog een hapje eten. Dan ging ik weer voor een tijdje de zorg in, met liefde overigens. Nu is alles gecombineerd. We hebben een kledingverhuurbedrijf en een zorgbedrijf Het Erf van Reijne. We verzorgen de dieren en maken de gedroomde sprookjes.
Janneke Alles Aukes